saqit

sif. <ər.> köhn. Etibardan düşmüş, qüvvədən düşmüş, qüvvəsini itirmiş; daha hökm və etibarı olmayan. Şəban ayının 25dən etibarən hökumətin imzası və hökumətin möhrü ilə buraxılan məktub və vəsiqələrin hamısı etibardan saqitdir. M. S. O.. Saqit etmək – ləğv etmək, qüvvədən salmaq. <Məhərrəm bəy:> Dərhal durub gəldim ki, o borcu sizə verib, atamın boynundan saqit edəm. S. S. A.. Saqit olmaq – gücdən düşmək, hökmü qalmamaq.